متن اصلی در زمینه مطالعات بازی ، کتاب Homo Ludens است که برای اولین بار در سال 1944 با چندین نسخه بعدی منتشر شد ، و در آن یوهان هویزینگا بازی را به شرح زیر تعریف می کند:
"خلاصه ویژگی رسمی بازی ، ممکن است آن را یک فعالیت آزاد بنامیم که کاملاً آگاهانه در خارج از زندگی" معمولی "قرار دارد و" جدی "نیست ، اما در عین حال بازیکن را به شدت و کاملاً جذب می کند. این فعالیتی است که بدون هیچ ماده ای مرتبط است بهره ، و هیچ منفعتی با آن حاصل نمی شود. این در مرزهای خاص خودش و از نظر مکانی و مکانی طبق قوانین ثابت و به شکلی منظم پیش می رود. این باعث شکل گیری گروه های اجتماعی می شود که تمایل دارند خود را با رازداری احاطه کنند و فشارهای روانی را تحت فشار قرار دهند. تفاوت با جهان مشترک با لباس مبدل یا سایر روش ها. "
این تعریف از بازی به عنوان تشکیل یک حوزه جداگانه و مستقل از فعالیت های انسانی ، گاهی اوقات به عنوان مفهوم "دایره جادویی" از بازی شناخته می شود ، عبارتی که به Huizinga نیز نسبت داده می شود. بسیاری از تعاریف دیگر وجود دارد. ژان پیاژه اظهار داشت ، "بسیاری از نظریه های بازی كه در گذشته بیان شد ، گواه روشنی است كه فهم این پدیده دشوار است."
جنبه های مختلفی وجود دارد که مردم هنگام بازی تعریف می کنند. یک تعریف از روانشناسی بازی توسط سوزانا میلار بازی را چنین تعریف می کند: "هر فعالیت ذهنی یا جسمی هدفمندی که به صورت فردی یا گروهی در اوقات فراغت یا در محل کار انجام شود تا لذت بردن ، آرامش و تأمین نیازهای واقعی یا طولانی مدت داشته باشد." [نیاز به منبع] این تعریف به ویژه بر شرایط و مزایایی که تحت برخی فعالیتها یا فعالیتهای مربوط به بازی بدست می آید تأکید دارد. تعاریف دیگر ممکن است بر روی بازی به عنوان فعالیتی متمرکز باشد که باید از ویژگی های خاصی از جمله تمایل به درگیری ، عدم اطمینان از نتیجه و بهره وری فعالیت برای جامعه پیروی کند.
تعریف دیگری از بازی از قرن بیست و یکم از انجمن ملی زمینه های بازی (NPFA) ارائه شده است. این تعریف به شرح زیر است: "بازی آزادانه انتخاب می شود ، شخصی هدایت می شود ، رفتاری با انگیزه ذاتی است که کودک را درگیر می کند." این تعریف بیشتر بر آزادی انتخاب کودک و انگیزه شخصی مربوط به یک فعالیت متمرکز است.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
کمک روپرت و هاستون به فرازیلینک دوستان
آرشیو
آمار سایت